Mij vader nam mij alted nor dees plöts mee

'k weet nog exact den dag wöroep dat 'em zee

ge leêfd mor iêne kiêr

en veur da' ge 't wet is een schoên kaens verkeke

 

Een groêt stuk van mijn art ligd ier in da paerk

ik koom er soms vörbij oep weg naar m'n waerk

achter diên iênen boêm zen 'k oêt nog nen echte vent gebleke

 

Dus komt 'er g'rust ma bij

en 't is ier nied alliên van mij, nee nee, mhm

 

As ek oêt moet kruipen onder ne zaerk

dan lifst meh mijne kop nor 't Parkispaerk

et lêven is ne puzzel en ier liggen nah iênmol de miêste stukskes

 

Dus komt 'er g'rust ma bij

et is ier ni alliên van mij

dus komt 'er g'rust ma bij, mhm, mhm

 

In 't Parkispaerk