De Strangers - De broek van groêtmoemóe
Orig. "De broek van grootmoemoe"
Dit nummer uit 1978 was een bescheiden hit maar geldt toch als één van de grootste klassiekers van de Strangers. Het is gebaseerd op "Ragtime piano Joe" van Peter Straker.
De broek van groêtmoemóe
De broek van overgrootmoeder
Ik ad een groêtmoemóe, ze was vijfentachtig jaar
Ik had een grootmoeder, ze was vijfentachtig jaar
ze was iêl koket en fiêr oep eur kliêren en eur aar
ze was heel koket en fier op haar kleren en haar haar
ze dróeg altijd 't leste nief uit ne chique modenboek
ze droeg altijd het nieuwste uit een chique modeboek
behalve iên dink ni, da was groêtmoemóe eur broek
behalve één ding niet, dat was overgrootmoeder's broek
Refrein:
ik zing ze meh m'n oêge nog tóe
ik zie haar nog met m'n ogen toe
de broek van groêtmoemóe
de broek van overgrootmoeder
et was een witte 'k weet et nog góe
het was een witte ik weet het nog goed
de broek van groêtmoemóe
de broek van overgrootmoeder
meh veul kaent en veul broderie
met veel kant en veel borduurwerk
en meh strikskes boven eur knie
en met strikjes boven haar knie
och 't was toch zoê'n bizjóe
oh 't was toch zo'n sieraad
de broek van groêtmoemóe
de broek van overgrootmoeder
As kleine gast ad ek z'aan gepast, ze kwam vlak tot on m'n kin
Als kleine kerel had ik haar gepast, ze kwam net tot aan m'n kin
'k was is in een pijp gekrope, 'k kon 'er zjust twiê kiêren in
ik was eens in een pijp gekropen, ik kon er net twee keer in
en as die broek gewasse was, en z'oeng te droêge in de zon
en als die broek gewassen was, en ze hing te drogen in de zon
dan docht ek iedere kiêr "da's gin broek mor nen ballon"
dan dacht ik iedere keer "dat is geen broek maar een ballon"
(refrein)
Da's nae verleden tijd, groête móe is al jare doêd
Dat is nu verleden tijd, overgrootmoeder is al jaren dood
'k zen van eur al veul vergete, mor eur broek vergeet ek noêt
ik ben van haar al veel vergeten, maar haar broek vergeet ik nooit
'k zen der zeker van, toeng z'in den emel kwam, ba Petrus meh' zijnen boek
ik ben er zeker van, toen ze in de hemel kwam, bij Petrus met zijn boek
da zij on öm toeng ee' gevraagd "awel wa' denkte van m'n broek?"
dat zij aan hem toen heeft gevraagd "wel wat denk je van m'n broek?"
"Seh m'n kind, 't is oemda' ge 't nah vraagd, mor z'is schoên zenne
"Tja m'n kind, 't is omdat je 't vraagt, maar ze is mooi hoor
ik eb nog noêt zoeiet net gezing
ik heb nog nooit zoiets net gezien
ze zit zeker gemakkelijk, is 't ni?
ze zit zeker gemakkelijk, is het niet?
neje, z'is echt knap
nee, ze is echt knap
da's feitelijk gin broek, dad is e zeilschip!
dat is eigenlijk geen broek, dat is een zeilschip!
allee kom af, mokt da' ge binne zeh"
toe kom, maak dat je binnen bent"
(refrein)