Paul D'Hollander - Ons mae die is oep reis
Ingetikt door Krommenaas 
Antwerpse tekst
Ons mae die is oep reis
G'ad gekoze vör den trein
oem vörgóe weg te gaan
oep de tafel lag een envelop
meh in 't groêt mijne naam
ik zien et ni miêr zitte
mij leve duurd mij te laenk
ik val olle ni miêr lastig
ik kan et ni miêr aan
zörgd góe' vör de kindere
'k zal z'alted gere blijve zing
en a' ze vrage "waar is ons mae"
dan zegde mor "up reis"
Refrein:
'k Eb gelezen over een plöts
vaer weg van ier
ze nóemen et den emel
het hemels paradijs
der groeie bloemme meh oêpe
de zon schijnd der elken dag
de mense zijn der engele
meh nen emelse vacht
Snapte gij nah ni
gij liet ons zoemor in de steek
g'ed twiê bloeikes van kindere
die au iêl gere zing
elken dag ston z'on 't raam
"ier zie, dor is ons mae"
mor dan wörre z'iêl tristig
want un mae die is oep reis
(refrein)
Ik hoop da' ge nau content zij
vaer weg van den aardse sleur
ik hoop da' diên trein
auwe ziel ni ee' verscheurd
Als de kindere later groêt zijn
en ze vrage "wor blefd ons mae?"
wa moet ek hun dan zegge
in plöts van "ons mae die is oep reis"
Z'is vertrokke naar een plöts
vaer weg van ier
ze nóemen et den emel
het hemels paradijs
der groeie bloemme meh oêpe
de zon schijnd der elken dag
de mense zijn der engele
meh nen emelse vacht