Wannes Van de Velde - Mij Sofieke
Orig. "Mijn Sofieke"
Mij Sofieke
Ze was nog mor pas zesting jaar
Ze was nog maar net zestien jaar
twiê blau oêgen en zwart van aar
twee blauwe ogen en zwart van haar
ze kon eur zoe góe paleren
ze kon zich zo goed versieren
en eur aar in krollekes frisere
en haar haar in krulletjes opkammen
den iêste kiêr dad ek eur zag
de eerste keer dat ik haar zag
't was oep ne zaterdag
't was op een zaterdag
in een stammenee zoeng z'e lieke
in een café zong ze een liedje
mij Sofieke
mijn Sofietje
wij waren oek sevves t'akkoord
Wij kwamen ook snel overeen
en al ware wij ni' getroud
en al waren wij niet getrouwd
toch ginge we same lêve
toch gingen we samen leven
da' duurde zoe een week of zeve
dat duurde zo een week of zeven
ik viel vör maleur zonder waerk
ik viel door ziekte zonder werk
en zoe moeste wij 't is wel staerk
en zo moesten wij 't is wel sterk
in ons bed kruipe zonder soupere
in ons bed kruipen zonder eten
'k ad mizêre
'k had miserie
deur dróevig gepeis dag en nacht
Door droevig gepeins dag en nacht
kreeg zij oep ne kiêr e gedacht
kreeg zij op een keer een idee
et was zeker al na den tienen
het was zeker al na tienen
a' zij me zee "'k gon iet verdiene"
toen zij me zei "'k ga iets verdienen"
eur orrekes in krolle gezet
haar haartjes in krullen gezet
en zoe trok zij oep ?in 't toilet?
en zo ging zij opgemaakt weg
's nachs kwam ze nor uis meh' veul cente
's nachts kwam ze naar huis met veel centen
'k ad poshense
'k had geduld
zoê leêfde wij oep ons gemak
Zo leefden wij op ons gemak
ik ad altijd veul geld oep zak
ik had altijd veel geld op zak
ik vróeg ni wor a' ze 't goeng ale
ik vroeg niet waar ze 't ging halen
a' zij mij verteêr kon betale
als zij mijn voedsel kon betalen
ba tijde kwam zij zat nor uis
bij tijden kwam zij dronken naar huis
en mokte dan iêl veul gedruis
en maakte dan heel veel gedruis
mor toch kost ek eur ni bekijve
maar toch kon ik niet tegen haar roepen
z'ad schijve
ze had schijven
ik oude van eur ja 't is waar
ik hield van haar ja 't is waar
mor toch brocht ze mij in 't gevaar
maar toch bracht ze mij in 't gevaar
ik zag eur zoedanig gêren
ik zag haar zodanig graag
en toch kon ze mij nog trompere
en toch kon ze mij nog bedriegen
Sofieke wier mij zeker muug
Sofietje werd mij zeker moe
want oep ne morged iêl vruug
want op een ochtend heel vroeg
was zij meh nen tip zonder liege
was zij met een kerel zonder liegen
gon vliege
gaan vliegen
ik zocht wel zes mönden en nog miêr
ik zocht wel zes maanden en nog meer
mor dan oep ne zekere kiêr
maar dan op een zekere keer
kwam ek eur on de Börs tege
kwam ik haar aan de Beurs tegen
a' zij me zag was ze verlege
toen zij me zag was ze verlegen
ze was tung zoe mager en wiêk
ze was toen zo mager en zwak
eur snötshe da' zag toch zoe bliêk
haar gezichtje dat zag toch zo bleek
ze zee 'k gon me late soignere
ze zei 'k ga me laten verzorgen
'k eb zwêre
'k heb zweren
de zondag deroep in 't ospitaal
de volgende zondag in 't ziekenhuis
kwam ek daar in een groête zaal
kwam ik daar in een grote zaal
waar a niks as vrouwe lage
waar niets dan vrouwen lagen
die van d'eigeste zikte klaagde
die van dezelfde ziekte klaagden
ze zee "m'nen braeve 't is gedaan
ze zei "mijn brave 't is gedaan
ier zal ek ni leêfdig aan gaan
hier zal ik niet levend weggaan
want ier moet ek zonder blagêre
want hier moet ik zonder overdrijven
crevere"
vergaan"
In antwoord op de vraag van Bart Plouvier, het laatste couplet luidt:
De zondag daarop was ze dood
en mijn verdriet was toch zo groot,
de tranen sprongen in mijn ogen
al had zij mij toch zo bedrogen.
Aan 't kerkhof stapte ik af
en knielde daar neer bij haar graf
en ik maakte voor haar nog een lieke
mijn Sofieke.
eilijk emm' oêk et alternatief "peushense", bedenk ek mah nae, want onbeklemtoênd = kört in liênwoorde
http://vlaamswoordenboek.be/definities/toon/8618
nu hebben we maar een schrijfwijze nodig:
potience
potiense
poshense <- hier neig ekik naar
posengse
zijde daar 100% zeker van? ook van de precieze vorm? dan zet ik het in de woordenboek
Groetjes,
Bart Plouvier